|
Вось і снег...
Вось і снег...
Пабялела зямля,
I стаілася ўсё навакола.
ляціць, і ляціць ён здаля,
Быццам пыл з-пад шырокага кола.
Абарвалася тонкая ніць
Паміж рознымі порамі года.
На бярозах ці іней звініць,
Ці надзея твая, ці самота?
Вераб'ёў пазганяла з галля,
I шпакоўні нікім не заняты.
Цішыня.
Пасмялела зямля,
Што не зойдуцца ў сцюжы зярняты.
Вось і снег. Перайначыўся свет.
Завіруха мяце навакола.
Толькі б мне не пакінуць свой след,
Быццам пыл з-пад імклівага кола.
Сцяпан Гаўрусёў
|
 |
|
***
Марозік грукнуў кіем у акно,
Крылом махнула белая пароша.
I клён імкліва выбег за гумно,
Каб прывітацца з ёлкай-снеганошай.
Які прастор, якая чысціня!
Гарыць усход кастром чырвона-сінім.
Заспаны месяц шапку-хмарку зняў
I страсянуў у неба белы іней.
Алег Салтук
|
 |
